Gazeta PodatkowaParagon fiskalny powinien zawierać m.in. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację. Ponadto w miejscu określonym dla nazwy może on zawierać również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Jeden z naszych Czytelników wskazał, że prowadzi hotel i świadczy usługi noclegowe, gastronomiczne oraz zajmuje się organizowaniem imprez okolicznościowych (np. komunie, wesela). Na usługę tę składa się wiele czynników, tj. wyżywienie, obsługa, sala. W związku ze stosowaniem od 1 października br. jednoznaczności nazwy na paragonie fiskalnym ma problem, jak wykazać na paragonie organizację wesela.

 

Dane na paragonie

Katalog elementów, jakie co najmniej powinien zawierać paragon fiskalny, wskazano w § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących. Wśród tych elementów w punkcie 6 tego przepisu wymieniono nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację.

Tak więc podatnik powinien zadbać o takie zaprogramowanie kasy rejestrującej, aby wydał paragon z nazwami towarów lub usług pozwalającymi na ich jednoznaczną identyfikację.

 

Wyjaśnienia Ministerstwa

Jak podkreśla Ministerstwo Finansów w interpretacjach wydanych na omawiany temat, paragon fiskalny musi być czytelny i umożliwiać nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT. Jak wyjaśniło Ministerstwo Finansów w komunikacie z dnia 9 sierpnia 2013 r. „stosowana przez podatnika kasa rejestrująca (system kasowy) i jej możliwości techniczne (w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności, w szczególności jej zakresu) mogą mieć istotny wpływ na wymagania, co do sposobu identyfikacji towarów i usług, w tym znaczeniu, że brak możliwości technicznych będzie skutkować mniej szczegółowym prowadzeniem identyfikacji (tj. dostosowanym do możliwości kasy)”.

 

Interpretacje ogólne

Z uwagi na to, że pojawiały się wątpliwości interpretacyjne jak określać nazwę towaru czy usługi na paragonie, aby pozwalała ona na jednoznaczną ich identyfikację, Minister Finansów w dniu 12 września 2013 r. wydał interpretacje ogólną nr PT7/033/1/589/MHL/13/RD94492. Interpretacja ta ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania przepisów przez organy podatkowe w kwestii oznaczania na paragonie fiskalnym nazwy towaru lub usługi.

Jak wyjaśnił w niej Minister Finansów, podatnicy świadczący usługi (dokonujący szeregu czynności składających się na dostawę towaru) mogą przy określaniu nazwy usługi (towaru) wykorzystywać nazewnictwo stosowane przez siebie przy tworzeniu zasad odpłatności (cennika). Podał przykład, że u podatnika prowadzącego kwiaciarnię stosowane nazwy będą zależały od samej oferty tego podatnika (oferta może ograniczać się do sprzedaży bukietów lub pojedynczych kwiatów, a może również obejmować dekorację sal balowych, samochodów itp.).

Przy określaniu nazwy usługi można, jak wskazano wyżej, wykorzystywać nazewnictwo stosowane przy tworzeniu danego cennika.

Tym samym, jeżeli dany podatnik w swoim cenniku wyróżnia np. pozycję bukiet ślubny (w stosunku do innych bukietów), to określając nazwę dla potrzeb stosowania kasy rejestrującej może on wykorzystać taką nazwę (ewentualnie ze stosownym rozszerzeniem, jeżeli w cenniku rozróżnia tego rodzaju bukiety). Zważywszy, że ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej podlega dany towar (lub usługa), którym – w przypadku sprzedaży kwiatów w kwiaciarni – jest pewien produkt finalny, składający się z wielu komponentów, nie ma konieczności i uzasadnienia wyliczania wszystkich jego elementów składowych. Podobna sytuacja wystąpi w przypadku usług świadczonych przez restauracje lub inne punkty gastronomiczne. Określenie nazwy świadczonej przez punkty gastronomiczne usługi może opierać się na nazewnictwie określonym w karcie dań (cenniku).

Jak wskazał Minister Finansów, odpowiednie dostosowanie nazwy towaru do specyfiki prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie powodowało konieczności wymiany kasy czy też konieczności zaopatrywania się w dodatkowe urządzenia służące do jednoznacznej identyfikacji towarów lub usług. Przepis przejściowy zawarty w § 36 omawianego rozporządzenia daje podatnikom możliwość stosowania go odpowiednio, tj. zgodnie z technicznymi możliwościami użytkowanych kas rejestrujących (w kontekście specyfiki prowadzonej działalności gospodarczej).

Podatnicy nie są zatem obowiązani z tego tytułu wymieniać stare kasy na nowe, gdyż brak odpowiednich możliwości technicznych w starych kasach nie powoduje, że nie mogą być one stosowane dla rozliczeń podatkowych. Jeśli natomiast podatnik uznałby, że jakaś dodatkowa funkcja oferowana w owych kasach byłaby atrakcyjna dla niego biznesowo – wówczas może wymienić starą kasę na tę nową. Jest to jednak decyzja podatnika.

W sytuacji, o którą pytał nasz Czytelnik, w przypadku organizacji imprezy okolicznościowej, np. wesela, świadczy on usługę kompleksową. Tak więc moim zdaniem wskazanie na paragonie nazwy „organizacja wesela” nie będzie błędem.

 

Podstawa prawna

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14.03.2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363)

 

autor: Aleksandra Węgielska

Gazeta Podatkowa nr 85 (1022) z dnia 2013-10-24

Prawa i obowiązki podatnika w trakcie postępowania przed fiskusem. Wszystko na ten temat w poradniku na GOFIN.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>