Przedsiębiorcy coraz częściej są zmuszeni założyć konto rozliczeniowe na potrzeby wywiązywania się z obowiązków podatkowych: otrzymania zwrotu VAT, stosowania split payment, obsługi transakcji powyżej 15.000 zł. Każdy rachunek związany z prowadzoną działalnością – nie tylko rozliczeniowy – trzeba zgłosić administracji skarbowej. Dokonuje się tego poprzez złożenie CEIDG-1, NIP-2, NIP-7 albo NIP-8.
Konto firmowe
Podstawowym kontem firmowym jest bankowy rachunek rozliczeniowy lub założony dla celów działalności gospodarczej imienny rachunek w SKOK.
Banki prowadzą rachunki rozliczeniowe dla osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, ale mających zdolność prawną, oraz osób fizycznych wykonujących działalność zarobkową na własny rachunek, w tym przedsiębiorców. Wyróżnia się rachunki rozliczeniowe bieżące i pomocnicze. Bieżące służą do gromadzenia środków pieniężnych i dokonywania rozliczeń związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą. Pomocnicze są otwierane w celu wyodrębnienia środków pieniężnych na konkretne cele (np. na fundusz remontowy) lub przeprowadzania określonych rodzajów rozliczeń finansowych (np. z wybranymi kontrahentami). SKOK-i prowadzą imienne rachunki dla celów działalności gospodarczej zasadniczo dla osób fizycznych.
Podatnicy coraz częściej muszą posiadać rachunek rozliczeniowy lub imienny rachunek w SKOK. Konta osobiste (ROR) wykorzystywane przez wielu indywidualnych przedsiębiorców przestają być wystarczające z punktu widzenia wywiązywania się z obowiązków podatkowych (patrz ramka). Numery rachunków rozliczeniowych i imiennych rachunków w SKOK trzeba podać administracji skarbowej. Należy jednak pamiętać, że zgłoszeniu podlegają także inne konta związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, przede wszystkim rachunki powiernicze i lokaty terminowe.
Inne rachunki
Najwięcej kontrowersji budzi wymóg zgłaszania lokat – zwłaszcza krótkoterminowych.
Lokaty zakładane przez przedsiębiorcę nie są przeznaczone do dokonywania rozliczeń finansowych. Pośrednio jednak służą prowadzeniu działalności gospodarczej. Środki na nich zgromadzone pochodzą bowiem z tej działalności i są z nią związane. Organy podatkowe utrzymują więc, że trzeba zgłosić otwarcie i zamknięcie każdej lokaty terminowej, która ma przyporządkowany numer rachunku bankowego (por. interpretację podatkową Dyrektora KIS z dnia 5 marca 2018 r., nr 0111-KDIB3-3.4018.1.2018.1.MS). Lokaty terminowe podlegają zgłoszeniu bez względu na czas ich trwania (por. interpretację podatkową Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 grudnia 2013 r., nr IPPP2/443-1063/13-2/RR).
Obowiązek informacyjny nie dotyczy rachunku VAT. Wykorzystuje się go przy stosowaniu mechanizmu podzielonej płatności za towar lub usługę. Tworzony jest automatycznie w przypadku posiadania przez podatnika rachunku rozliczeniowego lub prowadzonego dla celów działalności gospodarczej imiennego rachunku w SKOK. Funkcjonuje tylko w powiązaniu z tymi kontami. Nie jest samodzielnym rachunkiem.
Sposób zgłoszenia
Tryb zgłaszania rachunków zależy od statusu ewidencyjnego przedsiębiorcy.
Osoby wpisane w CEIDG podają konta za pośrednictwem CEIDG, na formularzu CEIDG-1, dołączając w razie potrzeby załącznik CEIDG-RB. CEIDG przekazuje zgłoszone dane do urzędu skarbowego wskazanego przez przedsiębiorcę. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą niepodlegającą wpisowi do CEIDG (np. nierejestrową) podają swoje rachunki na NIP-7. Zgłoszenie to składa się w urzędzie skarbowym. Podmioty podlegające wpisowi do KRS informują o swoich kontach poprzez złożenie w urzędzie skarbowym formularza NIP-8. Obowiązek informacyjny obejmuje również rachunki prowadzone na potrzeby rozliczeń podatkowych spółki cywilnej. Spółka cywilna nie może założyć własnego konta („na siebie”). Wspólnicy spółki cywilnej będący osobami fizycznymi mogą za to posiadać wspólny rachunek bankowy. Jest to formalnie ich konto, a nie spółki cywilnej. Rachunek bankowy założony dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej należy jednak zgłosić urzędowi skarbowemu jako konto spółki cywilnej na druku NIP-2. Ten formularz stosują również inne podmioty (osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej) niepodlegające wpisowi do KRS.
Druki CEIDG-1, NIP-2, NIP-7 i NIP-8 dostępne są w Programie DRUKI Gofin.
Przedsiębiorca może podać rachunek (rachunki) przy rejestracji działalności – w zgłoszeniu identyfikacyjnym – jeżeli już go posiada. Każdą następną informację o koncie (założeniu lub zmianie) przekazuje się poprzez złożenie zgłoszenia aktualizacyjnego. Nie ma obowiązku dołączenia do zgłoszenia identyfikacyjnego lub aktualizacyjnego umowy o prowadzenie rachunku.
|
Kiedy rachunek rozliczeniowy jest wymagany w sprawach podatkowych?
|
autor: Małgorzata Żujewska
Gazeta Podatkowa nr 95 (1657) z dnia 2019-11-28
GOFIN poleca praktyczny serwis internetowy www.OrdynacjaPodatkowa.pl
