Osoby, które nie rozliczyły się z fiskusem z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za ubiegły rok, mają tylko kilka dni na wywiązanie się z tego obowiązku. Termin złożenia zeznania podatkowego i zapłaty podatku upływa o północy 30 kwietnia 2015 r. Opcji przekazania rozliczenia jest wiele: zdanie w siedzibie urzędu skarbowego, nadanie w placówce pocztowej, przesłanie przez internet.

Przekazanie zeznania

Osoby, które nie rozliczyły się z fiskusem z tytułu podatku dochodowego za 2014 r. poprzez złożenie PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38 lub PIT-39, mają czas na wywiązanie się z tego obowiązku tylko do 30 kwietnia 2015 r. Przekazanie zeznania podatkowego po terminie wiąże się z ryzykiem otrzymania grzywny.

PIT można złożyć w formie pisemnej lub elektronicznej. Wypełniony formularz papierowy można zdać w biurze podawczym urzędu skarbowego lub nadać w placówce pocztowej. Zeznanie przesyłane za pośrednictwem Poczty Polskiej SA uważa się przy tym za wniesione w dniu nadania. Liczy się data stempla pocztowego, a nie wpływu przesyłki do urzędu skarbowego. Dozwolone jest ponadto złożenie rozliczenia przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej, przez członka załogi statku – kapitanowi statku, przez osobę pozbawioną wolności – w administracji zakładu karnego, przez aresztowanego – w administracji aresztu śledczego. Osoby przebywające za granicą mogą udać się ze swoim zeznaniem podatkowym do polskiego konsulatu.

Zeznanie podatkowe można sporządzić i wysłać do systemu e-Deklaracje za pomocą darmowego programu PIT Gofin 2014.

Osoby preferujące internetowy kontakt z administracją podatkową mają możliwość przekazania rozliczenia w formie elektronicznej za pośrednictwem systemu e-Deklaracje. Nie trzeba posiadać bezpiecznego e-podpisu weryfikowanego przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Zeznanie podatkowe można uwierzytelnić danymi autoryzującymi. Metoda ta polega na podaniu przez podatnika kilku indywidualnych danych. Są to: identyfikator podatkowy (NIP albo PESEL), pierwsze imię, nazwisko, data urodzenia oraz kwota przychodu. Kwota przychodu wymagana w tym przypadku to przychód z zeznania (PIT-28, PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38, PIT-39) lub rocznego obliczenia podatku (PIT-40, PIT-40A) za 2013 r. Podaje się wartość z jednego, dowolnie wybranego, dokumentu. Jeżeli zeznanie lub roczne obliczenie podatku nie było składane za 2013 r., należy wpisać 0 (zero).

Inna opcja przekazania rozliczenia przez internet to skorzystanie ze wstępnie wypełnionego zeznania podatkowego. Usługa ta jest zarezerwowana wyłącznie dla osób zobligowanych do rozliczenia się z tytułu podatku dochodowego za ubiegły rok na formularzu PIT-37. Wstępne zeznania podatkowe zostały przy tym sporządzone na podstawie danych przekazanych przez płatników w informacjach PIT-11, PIT-8C i PIT-R (nie uwzględniają przychodów otrzymanych od organów rentowych). Wypełnione formularze znajdują się na stronie internetowej Portalu Podatkowego. Dostęp do swojego rozliczenia uzyskuje się po przejściu w zakładce „Wstępnie wypełnione zeznanie podatkowe (PFR)” do sekcji „Pobierz PFR PIT-37”, a następnie wpisaniu danych uwierzytelniających (trzeba podać m.in. kwotę przychodu za 2014 r.). Zeznanie podatkowe można złożyć bez poprawek lub po wprowadzeniu własnych modyfikacji, np. dodaniu załączników, zmianie adresu, dopisaniu nieuwzględnionych przychodów.

Wybór urzędu

Zeznanie podatkowe – niezależnie od tego, czy ma ono formę pisemną, czy elektroniczną – trzeba przekazać urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika w dniu 31 grudnia 2014 r. Adresu zamieszkania nie należy utożsamiać z miejscem zameldowania. Miejsce zamieszkania to miejscowość, w której przebywa się z zamiarem stałego pobytu. Meldunek to tylko czynność administracyjna. Służy potwierdzeniu faktu stałego lub czasowego pobytu danej osoby w określonym lokalu.

Małżonkowie korzystający z łącznego opodatkowania swoich dochodów, którzy mają różne adresy zamieszkania i podlegają pod inne urzędy skarbowe, wspólne rozliczenie przekazują do urzędu skarbowego właściwego dla jednego z nich. Wybrany organ podatkowy trzeba wskazać w formularzu rozliczenia. Zazwyczaj jest to urząd skarbowy tej osoby, która we wspólnym rozliczeniu figuruje jako podatnik. Urzędowi skarbowemu drugiego małżonka nie trzeba oficjalnie zgłaszać miejsca złożenia zeznania podatkowego. Takie zawiadomienie ułatwi jednak urzędnikom sprawdzenie, czy i kiedy ten małżonek dokonał rozliczenia.

Wyjątkowo zdarza się, że miejsce zamieszkania nie zawsze stanowi kryterium wyboru urzędu skarbowego. Osoby, których zamieszkanie na terytorium Polski ustało przed 31 grudnia 2014 r., zeznanie podatkowe za 2014 r. składają w urzędzie skarbowym ustalonym według ostatniego miejsca zamieszkania w Polsce. Podatnicy nieposiadający na terytorium Polski miejsca zamieszkania, podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, swoje rozliczenie kierują natomiast do urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. W przypadku osób, które nie mają adresu zamieszkania w kraju, właściwość miejscową urzędu skarbowego ustala się według miejsca pobytu.

Forma zwrotu nadpłaty

Nadpłata wynikająca z rocznego rozliczenia podatku dochodowego zwracana jest przelewem na konto, przekazem pocztowym albo poprzez wypłatę gotówki w kasie urzędu skarbowego lub banku zajmującego się jego obsługą kasową. Nie każdemu jednak przysługuje prawo wyboru formy otrzymania pieniędzy. Osobom zobowiązanym do posiadania rachunku bankowego na potrzeby rozliczeń z fiskusem nadpłata jest obligatoryjnie zwracana przelewem. Do tej kategorii podatników zalicza się wykonujących działalność gospodarczą zobowiązanych do prowadzenia księgi podatkowej – z wyjątkiem mikroprzedsiębiorców.

Nadpłata nieprzekraczająca 11,60 zł jest zwracana na wniosek podatnika i można ją odebrać wyłącznie w kasie urzędu skarbowego lub banku zajmującego się jego obsługą kasową.

Urząd skarbowy, aby mógł zwrócić nadpłatę przelewem, musi znać aktualny osobisty rachunek bankowy podatnika. Informacji tej nie podaje się w zeznaniu podatkowym. Zgłoszenia numeru konta trzeba dokonać na odpowiednim formularzu składanym we właściwym trybie (więcej w ramce). Przedsiębiorcy podlegający wpisowi do CEIDG składają wniosek CEIDG-1. Pozostałe osoby, których identyfikatorem podatkowym jest NIP, np. rodzice zatrudniający nianię na podstawie umowy uaktywniającej, wypełniają NIP-7. Wszyscy inni dokonują zgłoszenia na ZAP-3. Odpowiedni formularz trzeba złożyć wyłącznie wtedy, gdy rachunek bankowy jest zgłaszany pierwszy raz albo uległ zmianie. Konta podanego, np. przy okazji wcześniejszych rozliczeń podatku dochodowego, nie trzeba ponownie podawać, jeżeli jest ono aktualne i mają na nie wpłynąć pieniądze.

Osoba, która chce otrzymać nadpłatę w gotówce, powinna wskazać urzędowi skarbowemu preferowany sposób odbioru pieniędzy: przekaz pocztowy lub wypłatę w kasie. Najprościej stosowną adnotację zamieścić w składanym zeznaniu podatkowym, w części przeznaczonej na podanie informacji uzupełniających (poz. 312 w PIT-36, poz. 98 – PIT-36L, poz. 135 – PIT-37, poz. 61 – PIT-38, poz. 55 – PIT-39). Należy jednak pamiętać, że nadpłata przesyłana przekazem pocztowym jest pomniejszana o koszty jej zwrotu.

Osobie, która nie dokona wyboru formy otrzymania nadpłaty lub nie zgłosi aktualnego numeru rachunku bankowego, urząd skarbowy zwróci pieniądze przekazem pocztowym. Przekaz kierowany jest na adres zamieszkania podatnika podany w zeznaniu podatkowym, a w przypadku składających PIT-36L – wskazany w zgłoszeniu CEIDG-1 lub NIP-7.

Zapłata podatku

Roczne rozliczenie podatku dochodowego nie zawsze sprowadza się do złożenia zeznania podatkowego. Niektórzy muszą również uregulować wykazany w nim podatek. Termin dokonania płatności upływa 30 kwietnia 2015 r. Podatek trzeba odprowadzić do urzędu skarbowego bez względu na jego wysokość – nawet jeżeli jest to kilkuzłotowa kwota.

Płatności można dokonać gotówką lub przelewem. Należy jednak zaznaczyć, że podatnicy wykonujący działalność gospodarczą, zobligowani do prowadzenia księgi podatkowej, mają obowiązek bezgotówkowo regulować podatki związane z działalnością. Nie dotyczy to mikroprzedsiębiorców – oni mogą dokonywać płatności gotówką. Podatek w formie bezgotówkowej można przekazać ze swojego rachunku w banku, SKOK-u lub instytucji płatniczej. Należność uiszczaną gotówką wpłaca się w kasie urzędu skarbowego lub na jego rachunek w banku, placówce pocztowej, biurze usług płatniczych, instytucji płatniczej albo SKOK-u.

Pieniądze trzeba wpłacić na konto właściwego urzędu skarbowego przeznaczone do obsługi podatku dochodowego od osób fizycznych. Informacje o numerach rachunków bankowych są ogólnie dostępne. Szczegółowy wykaz kont znajduje się w obwieszczeniu Ministra Finansów w sprawie wykazu numerów rachunków bankowych urzędów skarbowych (Dz. Urz. Min. Fin. z 2015 r. poz. 22). Urzędy skarbowe zamieszczają te dane również na swoich stronach internetowych. Dyspozycję wpłaty gotówkowej lub przelewu należy tak sporządzić, aby urzędnicy nie mieli problemów z zaksięgowaniem otrzymanych pieniędzy. Niezbędne jest wskazanie: nazwy urzędu skarbowego, numeru jego rachunku bankowego, danych podatnika, kwoty wpłacanego podatku, okresu rozliczeniowego (14R) oraz symbolu formularza zeznania (np. PIT-37).

Zobowiązanie wobec fiskusa trzeba uregulować z własnych środków pieniężnych. Urząd skarbowy może zakwestionować wpłatę dokonaną przez kogoś innego, np. uiszczenie podatku rodzica z konta bankowego dziecka. Obecnie takie operacje uznaje się za dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim osoba trzecia działa w charakterze tzw. posłańca. Terminem tym określa się osobę, która w sensie technicznym wyręcza podatnika w odprowadzeniu podatku. Oznacza to, że reguluje ona wymaganą kwotę, ale czyni to w imieniu podatnika i z jego zasobów pieniężnych. Urzędnicy mogą zweryfikować wpłaty niepochodzące od podatnika, żądając dostarczenia dowodu świadczącego, że wpłacający występował w roli posłańca.

autor: Małgorzata Żujewska
Gazeta Podatkowa nr 33 (1178) z dnia 2015-04-23

Podatek dochodowy w interpretacjach podatkowych. Wszystko na ten temat w poradniku na GOFIN.pl